بررسی میزان آلودگی به سرب و برخی عوامل مرتبط با آن درکودکان ۱۱-۶ ساله شهر سمنان (۱۳۸۰)

سابقه و هدف: سرب یک فلز پرمصرف و یک سم پایدار است که شناسایی آن به عنوان یک سم عصبی و تلاش برای کنترل آن به 2000 سال قبل از میلاد می رسد. با توجه به استفاده از سرب در بسیاری از صنایع، این ماده سبب آلودگی محیط اطراف می شود. منابع اصلی آلوده کننده شامل رنگ ها، گرد و غبار، آب آشامیدنی، محیط کار والدین، هوا و غذا می باشند. در مطالعات مختلف شیوع مسمومیت با سرب از 20 – 8% متغیر بوده است. مواد و روش ها: 320 نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر سمنان به روش چندمرحله ای انتخاب شدند. سپس با برگزاری جلسات توجیهی برای والدین کودکان و اخذ رضایت نامه از هر یک از دانش آموزان cc 6 خون گرفته شد. cc 5 جهت آزمایش سرب و cc 1 خون جهت cbc و index ارسال شد. اندازه گیری سرب به روش جذب اتمی توسط دستگاه 20. spect aa انجام گرفت. برای تحلیل داده ها از رگرسیون در سطح 5% استفاده شده است. یافته ها: 8/78% کودکان آلودگی با سرب داشتند (مقدار سرب بیشتر یا مساوی g/dl μ 10) و در 5% کودکان سطح توکسیک سرب وجود داشت (مقدار سرب بیشتر از g/dl μ 20). ارتباط معنی داری بین میزان سرب با متغیرهای سن، جنس، شغل والدین، منطقه مسکونی، معدل تحصیلی، میزان rbc، نقاشی ساختمان و بازسازی منزل وجود نداشت؛ ولی بین میزان سرب با هماتوکریت، mchc، rdw، mcv و تعداد سال های ساخت خانه ارتباط معنی داری دیده شد .(p<0.05) نتیجه گیری: هر چند شیوع آلودگی با سرب در سمنان نسبت به سایر مناطق بالاتر بوده است، اما سطح توکسیک آن نسبت به مناطق دیگر بالاتر نمی باشد. با توجه به شیوع بالای آلودگی با سرب، یافتن منابع مختلف آلودگی باسرب جهت رفع آن و اطلاع رسانی به والدین جهت شناسایی علائم و بررسی سایر کودکان از نظر آلودگی با سرب ضروری می باشد.